افزودنی‌های لاستیکی مجموعه‌ای از محصولات شیمیایی خوب هستند که در طول پردازش لاستیک طبیعی و لاستیک مصنوعی (که در مجموع به عنوان "لاستیک خام" نامیده می‌شود) به محصولات لاستیکی اضافه می‌شوند، که برای بهبود عملکرد محصولات لاستیکی و حفظ عمر مفید محصولات لاستیکی استفاده می‌شوند. و بهبود عملکرد پردازش ترکیبات لاستیکی.افزودنی های لاستیکی نقش مهمی در تنظیم ساختاری محصولات لاستیکی، توسعه محصولات جدید، بهبود فناوری پردازش لاستیک، بهبود عملکرد و کیفیت محصولات لاستیکی ایفا می کنند و از مواد اولیه ضروری در صنعت لاستیک هستند.
لاستیک طبیعی در جهان توسط کلمب زمانی که او جهان جدید را در سال 1493 کشف کرد، کشف شد، اما تا سال 1839 بود که گوگرد می تواند به عنوان یک عامل ولکانیزاسیون برای اتصال متقابل لاستیک مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین ارزش عملی به آن می بخشد.از آن زمان به بعد صنعت لاستیک جهانی متولد شد و صنعت لاستیک نیز توسعه یافت.
افزودنی های لاستیک را می توان با توجه به تاریخچه توسعه آنها به سه نسل تقسیم کرد که در مقدمه زیر توضیح داده شده است.
نسل اول افزودنی های لاستیکی 1839-1904
محصولات افزودنی لاستیکی این دوره توسط شتاب دهنده های ولکانیزاسیون معدنی نشان داده می شود.صنعت لاستیک وارد عصر شتاب دهنده های ولکانیزاسیون معدنی شده است، اما مشکلاتی مانند راندمان تبلیغاتی پایین و عملکرد ضعیف ولکانیزه شدن را نیز دارد.
● 1839 کشف اثر گوگرد بر ولکانیزاسیون لاستیک
● 1844 کشف شتاب دهنده های ولکانیزاسیون معدنی
● 1846 کشف شد که مونوکلرید گوگرد می‌تواند با استفاده از آمین کربنات به عنوان عامل کف‌کننده، لاستیک را به "ولکانیزاسیون سرد" وادار کند.
● 1904 عامل فعال ولکانیزاسیون اکسید روی را کشف کرد و دریافت که کربن سیاه اثر تقویتی بر لاستیک دارد.
افزودنی های لاستیکی نسل دوم 1905-1980
محصولات افزودنی لاستیکی این دوره توسط شتاب دهنده های ولکانیزاسیون آلی نشان داده شد.شتاب‌دهنده ولکانیزاسیون لاستیک آلی قبلی، آنیلین، دارای اثر تقویت کننده ولکانیزه بود که توسط شیمیدان آلمانی اونسلابر در سال 1906 در آزمایشی در ایالات متحده کشف شد.
● اختراع شتاب‌دهنده‌های ولکانیزاسیون آلی، شتاب‌دهنده‌های تیوریا در سال ۱۹۰۶
● اختراع تسریع کننده سولفوریزاسیون دی تیوکاربامات و اختراع p-aminoethylaniline در سال 1912
● اختراع 1914 آمین ها و β- نفتیلامین و p-phenylenediamine می توانند به عنوان آنتی اکسیدان استفاده شوند.
● 1915 اختراع پراکسیدهای آلی، ترکیبات نیترو آروماتیک، و پروموترهای روی آلکیل زانتات
● اختراع شتاب دهنده های ولکانیزاسیون بر پایه تیازول در سال 1920
● اختراع شتاب دهنده ولکانیزاسیون از نوع گوانیدین در سال 1922
● اختراع آنتی اکسیدان AH در سال 1924
● اختراع آنتی اکسیدان A در سال 1928
● اختراع شتاب دهنده آتشفشانی تیورام در سال 1929
● اختراع آنتی اکسیدان غیر آلاینده فنولی در سال 1931
● اختراع شتاب دهنده ولکانیزاسیون نوع سولفوسامید در سال 1932 DIBS، CBS، NOBS
● اختراع آنتی اکسیدان D در سال 1933
● اختراع آنتی اکسیدان 4010، 4010NA، 4020 در سال 1937
● 1939 ترکیبات دیازو برای ولکانیزه کردن لاستیک اختراع شد
● 1940 اختراع ترکیبات دیازو برای ولکانیزه کردن لاستیک
● اختراع چسب ایزوسیانات در سال 1943
● اختراع مواد افزودنی لاستیکی در سال 1960
● اختراع چسب Cohedur در سال 1966
● اختراع 1969 CTP
● اختراع شتاب دهنده های نوع تریازین در سال 1970
● اختراع تقویت کننده چسبندگی نمک کبالت Manobond در سال 1980
افزودنی های لاستیکی نسل سوم 1980
پس از بیش از 100 سال تحقیق، تا دهه 1980 بود که تنوع افزودنی های لاستیک شروع به افزایش کرد و سیستم به طور فزاینده ای بالغ شد.در این مرحله، محصولات افزودنی لاستیکی با ویژگی های سبز و چند منظوره مشخص می شوند.
● 1980-1981 توسعه شتاب دهنده NS در چین آغاز شد
● 1985 راه اندازی MTT
● 1991 ~ توسعه مداوم و شروع به استفاده از افزودنی های سازگار با محیط زیست غیر نیتروزامین یا ایمن نیتروزامین مانند تیرام، سولفونامید، شتاب دهنده های نمک روی، عوامل ولکانیز کننده، عوامل ضد کک، نرم کننده ها، و غیره، ZBPD، TBSITM، TBTBT، ZBPD، TBSITM، TBTZ. ZDIBC، OTTOS، ZBEC، AS100، E/C، DBD و سایر محصولات به‌طور متوالی اختراع شده‌اند.
زمان ارسال: ژوئیه-02-2023