Aditif getah ialah satu siri produk kimia halus yang ditambah semasa pemprosesan getah asli dan getah sintetik (secara kolektif dirujuk sebagai "getah mentah") kepada produk getah, yang digunakan untuk memberikan produk getah dengan prestasi, mengekalkan hayat perkhidmatan produk getah , dan meningkatkan prestasi pemprosesan sebatian getah.Aditif getah memainkan peranan penting dalam pelarasan struktur produk getah, pembangunan produk baharu, peningkatan teknologi pemprosesan getah, peningkatan prestasi dan kualiti produk getah, dan merupakan bahan mentah yang amat diperlukan dalam industri getah.
Getah asli di dunia ditemui oleh Columbus apabila beliau menemui Dunia Baru pada tahun 1493, tetapi hanya pada tahun 1839 barulah sulfur boleh digunakan sebagai agen pemvulkanan untuk getah pautan silang, sekali gus memberikan nilai praktikal.Sejak itu, industri getah dunia lahir, dan industri getah turut berkembang.
Aditif getah boleh dibahagikan kepada tiga generasi mengikut sejarah perkembangannya, seperti yang diperincikan dalam pengenalan berikut.
Generasi pertama bahan tambahan getah 1839-1904
Produk aditif getah era ini diwakili oleh pemecut pemvulkanan bukan organik.Industri getah telah memasuki era pemecut pemvulkanan bukan organik, tetapi ia juga mempunyai masalah seperti kecekapan promosi yang rendah dan prestasi pemvulkanan yang lemah.
● 1839 Menemui kesan sulfur pada pemvulkanan getah
● 1844 Menemui pemecut pemvulkanan bukan organik
● 1846 Mendapati bahawa sulfur monoklorida boleh menyebabkan getah "tervulkan sejuk", menggunakan amina karbonat sebagai agen berbuih
● 1904 Menemui agen aktif pemvulkanan zink oksida dan mendapati bahawa karbon hitam mempunyai kesan pengukuhan pada getah
Aditif getah generasi kedua 1905-1980
Produk aditif getah era ini diwakili oleh pemecut pemvulkanan organik.Pemecut pemvulkanan getah organik terdahulu, aniline, mempunyai kesan menggalakkan pemvulkanan, yang ditemui oleh ahli kimia Jerman Oenslaber pada tahun 1906 dalam eksperimen di Amerika Syarikat
● 1906 Ciptaan pemecut pemvulkanan organik, pemecut jenis thiourea
● 1912 Ciptaan pemecut sulfurisasi dithiocarbamate dan ciptaan p-aminoethylaniline
● 1914 Penciptaan amina dan β- Naphthylamine dan p-phenylenediamine boleh digunakan sebagai antioksidan
● 1915 Ciptaan peroksida organik, sebatian nitro aromatik dan penggalak zink alkil xanthate
● 1920 Ciptaan pemecut pemvulkanan berasaskan thiazole
● 1922 Ciptaan pemecut pemvulkanan jenis guanidine
● 1924 Ciptaan antioksidan AH
● 1928 Ciptaan antioksidan A
● 1929 Ciptaan pemecut pemvulkanan thiuram
● 1931 Ciptaan antioksidan fenolik yang tidak mencemarkan
● 1932 Ciptaan pemecut pemvulkanan jenis sulfosamide DIBS、CBS、NOBS
● 1933 Ciptaan antioksidan D
● 1937 Ciptaan antioksidan 4010、4010NA、4020
● 1939 Sebatian Diazo telah dicipta untuk memvulkan getah
● 1940 Mencipta sebatian diazo untuk memvulkan getah
● 1943 Penciptaan pelekat isosianat
● 1960 Ciptaan pemprosesan bahan tambahan getah
● 1966 Ciptaan pelekat Cohedur
● CTP Ciptaan 1969
● 1970 Ciptaan pemecut jenis triazine
● 1980 Ciptaan penambah lekatan garam kobalt Manobond
Aditif getah generasi ketiga 1980～
Selepas lebih daripada 100 tahun penyelidikan, sehingga tahun 1980-an barulah kepelbagaian bahan tambahan getah mula meningkat dan sistem menjadi semakin matang.Pada peringkat ini, produk aditif getah dicirikan oleh ciri hijau dan pelbagai fungsi.
● 1980-1981 Perkembangan NS pemecut bermula di China
● 1985 Pelancaran MTT
● 1991~ Secara berterusan membangun dan mula menggunakan bahan tambahan selamat bukan nitrosamin atau nitrosamine mesra alam seperti thiram, sulfonamide, pemecut garam zink, agen pemvulkanan, agen anti coking, pemplastis, dll, ZBPD、TBSI、CBBS、TBzTD、TIBTDTM、TIBTDTM ZDIBC、OTTOS、ZBEC、AS100、E/C、DBD dan produk lain telah dicipta secara berturut-turut.
Masa siaran: Jul-02-2023